Το Αλούλα, από το όνομα παλιού εργολάβου του λατομείου, είναι παλιός λατομικός χώρος στην περιοχή Διονύσου Πεντέλης, του οποίου οι εργασίες σταμάτησαν την περίοδο του 1940.Το 1994 η εταιρεία "Λατομεία Διονύσου Πεντέλης" αποφάσισε να αποκαταστήσει το χώρο και να μετατρέψει το παλιό λατομείο, στη θέση Αλούλα, σε χώρο αναψυχής και παράλληλα ανάδειξης της ντόπιας λατομικής τέχνης.
Οι εργασίες αποκατάστασης στο Αλούλα , από ένα συνεργείο Παριανών παλιών λατόμων, που πριν αρχίσουν να εργάζονται στην εταιρεία, δούλευαν στην νότια πλευρά της Πεντέλης.
Η καταγωγή τους είναι από τις Λεύκες και το Μαράθι, δηλαδή δύο χωριά ανάμεσα στα οποία βρίσκεται το σημαντικότερο λατομείο μαρμάρου της Ελλάδας. Είναι αυτό που βγάζει τον λυχνίτη, το λευκό διαφανές μάρμαρο από το οποίο κατασκευάστηκαν ο Ερμής του Πραξιτέλη, η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης και κάποια άλλα από τα πιο γνωστά έργα της κλασσικής αρχαιότητας.Ένα μυθικό νήμα τους οδήγησε να διαλέξουν την τέχνη των προγόνων τους, αφού πρώτα πέρασαν από τα λατομεία της αρχαιότητας στην άλλη πλευρά της Πεντέλης (νότια).
Η εταιρεία "Λατομεία Διονύσου Πεντέλης" διέθεσε τους πέντε Παριανούς, παρείχε υποστήριξη με μηχανήματα, και επετέλεσε ένα πολύ σημαντικό έργο με την καλαίσθητη διαρύθμιση του μουσειακού χώρου και την διαμόρφωση του τοπίου με σεβασμό στη φύση, βοήθησε να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο, μέχρι σήμερα.
Οι στόχοι που κυριάρχησαν, με συμφωνία του επιβλέποντα αρχικά το έργο και των λατόμων, ήταν πολύ καθαροί. Θα σεβαστούμε το χώρο, θα τιμήσουμε τους λατόμους και την τέχνη τους, θα μας οδηγήσει στις επιλογές μας η φύση, θα χρησιμοποιήσουμε μόνον πέτρα, θα μιμηθούμε τους παλαιούς κανόνες. Αυτή η σύμβαση τελικά , υπερίσχυσε στις βασικές επιλογές.Το Αλούλα αποτελεί ήδη έναν πρότυπο χώρο αρχιτεκτονικής λατομικού τοπίου και παράλληλα αναψυχής και πολιτισμού, όπου θα κυριαρχεί η λατομική δραστηριότητα όπως την ασκούσαν από την αρχαιότητα μέχρι την στιγμή που σταμάτησε το λατομείο.
Το Αλούλα δεν είναι η πόλη των ...νάνων, αλλά ένα ανοικτό μουσείο τέχνης, ίσως λίγο αλλόκοτο, αλλά κυρίως γοητευτικό. Kι ακόμη ένας χώρος αναψυχής, με καταπληκτική θέα του Διονύσου, της Πεντέλης, της Πάρνηθας, του Μαραθώνα μέχρι απέναντι την Εύβοια.
Η Αλούλα, η Λούλα και η σπιθούλα
Του λείπει μόνο ένας χώρος όπου θα οργανωθεί και θα παρουσιάζεται με κατάλληλα διαδραστικά οπτικοακουστικά εργαλεία, η ιστορία και η τεχνολογία του μαρμάρου, ειδικότερα του Πεντελικού, που κατέχει ιδιαίτερη θέση στην αρχιτεκτονική και την τέχνη της Ελλάδας από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας.Κι ακόμα του λείπει η συνδομή της Πολιτείας για την ανάδειξή του σε αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό μνημείο, και την διαμόρφωση ρεύματος εναλλακτικού τουρισμού που θα επέτρεπε την περαιτέρω αξιοποίησή του.
Πέτρος Τζεφέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου