ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, δέχονται το τελευταίο διάστημα, μια ανελέητη επίθεση και για τον λογο αυτο η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά επιβάλλεται να αποτελέσει αφετηρία για νέους ταξικούς αγώνες.
Στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει η Ε.Ε., η πλουτοκρατία, η κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, στα εργασιακά, στα ασφαλιστικά και κοινωνικά μας δικαιώματα, απαντάμε με πόλεμο ταξικό.
Η Ελλάδα, διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, και έχει μεγάλες δυνατότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων. Ενώ έχει σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές και αποθέματα ορυκτού πλούτου και μπορεί να εξασφαλίζει δουλειά για όλους και αξιοπρεπή ζωή, ευημερία για το λαό, επάρκεια στα είδη διατροφής για τις λαϊκές ανάγκες, μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα η νεολαία , η νέα δηλαδή βάρδιά της εργατικής τάξης, καταδικάζεται στην εξαθλίωση και την ανεργία, μικροί έμποροι βάζουν λουκέτα, αγρότες και εργάτες γης αφανίζονται.
Γιατί λοιπόν αυξάνεται η ανεργία, η φτώχεια και ενισχύεται η απόγνωση; Γιατί τσακίζονται εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα; Γιατί γίνεται ακόμη χειρότερη η ζωή των νέων, των παιδιών, των γυναικών, των συνταξιούχων; Γιατί κατακερματίζονται κράτη και απειλούνται λαοί με νέους πολέμους; Γιατί ο πλανήτης χτυπιέται ασύστολα στο βωμό του κέρδους και κινδυνεύουμε από τα ίδια τα φυσικά φαινόμενα;
H απάντηση βρίσκεται στο ερώτημα «ποιος κάνει κουμάντο;», στο γεγονός ότι ο παραγόμενος από τους εργαζόμενους πλούτος δεν επιστρέφει σ´ αυτούς που τον παράγουν, ότι κριτήριο της παραγωγής δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά η αύξηση της κερδοφορίας. Γιατί τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια, στα μονοπώλια. Γι´ αυτό έχουμε συνεχείς οικονομικές κρίσεις.