«ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ» από το «Παρατηρητήριο Πεντέλης»

Θα τα ξαναπούμε(Πρώτα ο ΘΕΟΣ)
σε μία εβδομάδα από ΣΗΜΕΡΑ

                   «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός»

Φως, φάος στην αρχαία γλώσσα μας ονομάζεται η ζωή του ανθρώπου, ο ίδιος ο άνθρωπος. «Αλλότριον φάος» στον Ομηρο λέγεται ο ξένος. «Ορώ φάος ηελίοιο» σημαίνει ζω και «λείπειν φάος»: θνήσκω. Γλυκερόν φως ονομάζεται ο γιος και φίλτατον φως ο φίλος. Αντίθετα, σκότος λέγεται ο θάνατος και σκοτώνω (απ' το σκότος) σημαίνει φονεύω.

Από το φως παράγεται η φωνή. Η φωνή είναι ζήτημα φωτός.
Η πολυ-φωνία φέρνει περισσότερο φως• η μονοφωνία δεν φέρνει. Η δια-φωνία φω-τίζει την αφανή όψη και είναι προϋπόθεση για κάθε συμφωνία.

Γι' αυτό τον λόγο, σ' αυτόν τον τόπο του φωτός, γεννιέται η δημοκρατία, που θεσμοθετεί την Πολυφωνία και τη Διαφωνία των πολιτών.

Κατά βάθος είμαστε φως, «το μέγιστον Ελλησιν φάος», όπως λέει ο Ευριπίδης...
Οι Ελληνες πρόσθεσαν τα φωνήνετα και από τη στιγμή εκείνη -«την πιο μεγάλη στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητος», όπως γράφει ο Μεσεβρινός στην Προδομένη Γλώσσα- ο λόγος μεταφέρεται αναλυτικά στη γραφή, επειδή ο κάθε φθόγγος αποκτά το αντίστοιχο γραφικό του σημάδι.

Στη λειτουργία της Αναστάσεως λατρεύουμε το Αγιο Φως.

Η Ανάσταση παράγεται από ρίζα *στα-, απ' όπου οι λέξεις: ίσταμαι, επανίσταμαι, επανάσταση, στήθος, ανάστημα, σταυρός κ.ά. Πουθενά δεν εστάθηκε τέτοιο παλικάρι, έλεγαν για τον Ιησού οι κοινοί θνητοί της Ιερουσαλήμ... Ηλοις προσηλώθη. Λόγχη εκεντήθη. Τον σταυρόν και τον θάνατον κατεδέξατο.

Ο κάθε ένας που επ-αν-αστατεί καθημερινά ενάντια στους κάθε λογής Μπους και Ανάν, με παρρησία λέει τον πολιτικό του λόγο, που είναι γέννημα του καθαρού φωτός.
Οι άνθρωποι θέλουν το φως.
Αλλά... «Τόσο φως μες το αίμα που κι η αγάπη μου πήρε το κράτος και το νόημα τ' ουρανού» (Ελύτης).

                                      ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΔΙΑΜΠΑΣΗΣ

                                 ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/04/2005