Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ζήτησε να γίνει ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για το ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, αφού η πρόσφατη απόφαση της τρικομματικής κυβέρνησης για οριστικό κλείσιμο του 1ου θεραπευτηρίου ΙΚΑ, έχει εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες σε 2 πολύ σοβαρούς τομείς για τους εργαζόμενους, για τα λαϊκά στρώματα όχι μόνο της πόλης μας, αλλά συνολικά του λεκανοπεδίου: Της υγείας και του περιβάλλοντος.
Το κλείσιμο ενός δημόσιου νοσοκομείου δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη τη δημοτική αρχή ειδικά σε αυτή τη περίοδο που το σύνολο του λαού συνθλίβεται στη κυριολεξία, με τα απανωτά μνημόνια, και τα μέτρα εξαθλίωσης που προηγούνται κάθε περιβόητης δόσης που μας δίνει η τρόικα. Η δημόσια υγεία βρίσκεται και αυτή στο προκρούστη αυτής της πολιτικής και τα πρώτα αποτελέσματα τα είδαμε ήδη με ανθρώπους να καταλήγουν μέσα στα ασθενοφόρα αφού πρώτα τους περιφέρουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.
Ο δήμος μας είχε πρωτιά σε αυτό το ζήτημα αφού ο ακρωτηριασμός των δημόσιων νοσοκομείων άρχισε από το 1ο του ΙΚΑ , το «ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ» όπως το ονομάζουμε εμείς εδώ. Βλέποντας τη πλήρη σιγή της δημοτικής αρχής η παράταξή μας, πέρα από της άλλες ενέργειές της για την ανάδειξη του σοβαρού αυτού ζητήματος, υπόβαλε το αίτημα για τη συγκεκριμένη συνεδρίαση, ώστε να τοποθετηθούν δημόσια όλες οι παρατάξεις.
Ύστερα από την αποδοχή του αιτήματός μας, παρουσιάζουμε τις δικές μας θέσεις, όχι βέβαια ως εισηγητές διότι αυτό είναι πράξη της διοίκησης του δήμου, αλλά ως συνδυασμός που δεν αποδέχεται σαν «τετελεσμένα» τις αντιλαϊκές επιλογές του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης, που επιδιώκει αντίθετα να κινητοποιήσει όσο γίνεται περισσότερους στο δρόμο της αντίστασης, της πάλης ενάντια σ’ αυτές. Πόσο μάλλον, όταν οι επιλογές αυτές έχουν να κάνουν –όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση με τη δημόσια υγεία και ταυτόχρονα με το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας. Φυσικά αναφερόμαστε στο ΔΑΣΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Πιο συγκεκριμένα:
1. Το 1ο Θεραπευτήριο του ΙΚΑ, που πρόσφατα μάλιστα είχε ενταχθεί στο ΕΣΥ, προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες υγείας επί πολλά χρόνια όχι μόνο στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ αλλά συνολικά στα λαϊκά στρώματα με εμβέλεια και εκτός της Αττικής. Εδώ και πολλά χρόνια συνειδητά τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι διοικήσεις του ΙΚΑ το υποβάθμισαν κτιριακά, το αποψίλωσαν από προσωπικό και ουσιαστικά λειτουργούσε χάρη στο φιλότιμο του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του. Η κατάληξη αυτή ήταν το αποτέλεσμα συγκεκριμένου σχεδίου, στο γενικότερο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας. Καθόλου τυχαίο δεν είναι που έφερνε ως επιχείρημα στα κανάλια ο υπουργός υγείας προκειμένου να στρογγυλέψει την πολιτική της κυβέρνησης, ότι «κλείνουμε το νοσοκομείο διότι έχει μόνο 47% πληρότητα».
Εμείς λέμε ξεκάθαρα στους εργαζόμενους ότι οι εξελίξεις στην Υγεία έχουν ταξικό περιεχόμενο και δεν αφορούν «εξορθολογισμό» και «νοικοκύρεμα», όπως δηλώνει η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της στις τηλεοράσεις, απλά δημιουργούν πελάτες (ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία), στους επιχειρηματίες της Υγείας, που αυγαταίνουν τα κέρδη τους από το φτωχό βαλάντιο της λαϊκής οικογένειας. Και μιλάμε για όσους έχουν να πληρώσουν. Όσοι δεν έχουν, αφήνονται στην τύχη τους από το κράτος της πλουτοκρατίας. Ο ΕΟΠΥΥ, που οργανώθηκε ως τέτοιο εργαλείο ιδιωτικοποίησης, έχει σήμερα 9,5 εκατομμύρια ασφαλισμένους και η χρηματοδότησή του από το κράτος έχει μειωθεί στο εξευτελιστικό 0,4% του ΑΕΠ.
Αυτή η μείωση, έχει ως επίπτωση εργαζόμενοι και συνταξιούχοι να μην μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους ούτε να πληρώνουν τους γιατρούς. Έτσι δημιουργούνται οι όροι για να οδηγούνται άνθρωποι στο θάνατο, σε μια περίοδο που η επιστήμη έχει κάνει θαύματα. Ας θυμηθούμε και το παράδειγμα της Αργεντινής, που κάποιοι «αριστεροί» το παρουσιάζουν ως στοιχείο «αξιοπρεπούς στάσεις» απέναντι στο ΔΝΤ, όπου στη διάρκεια της κρίσης η θνησιμότητα αυξάνονταν με ρυθμό 5% το χρόνο. Η πιο πάνω πολιτική, υπηρετώντας τη στρατηγική της ΕΕ, δίνει χώρο στους επιχειρηματίες της Υγείας να κερδοσκοπούν πάνω στις ανάγκες του λαού. Εμείς λέμε ότι καπιταλιστικά κέρδη και ευημερία του εργαζόμενου, δεν πάνε μαζί, δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες του λαού για Υγεία και θα φτάσουμε στο σημείο να πεθαίνουν άνθρωποι στα σκαλιά των νοσοκομείων, αφού προωθούνται μέτρα - κόλαση. Όλα αυτά, δείχνουν την ταξική, τη φιλομονοπωλιακή πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη: Η Υγεία πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στο σημείο αυτό θέλουμε να προειδοποιήσουμε ότι την ίδια κατάληξη σύντομα θα έχει και το ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΝΓΚ, αν η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα δεν σταθούν εμπόδιο στα σχέδιά τους.
2. Σχετικά με το άλλο μεγάλο θέμα, το δάσος Παπαδημητρίου, όλοι μας γνωρίζουμε καλά σε αυτή την αίθουσα την πολύπαθη ιστορία .Φυσικά θεωρούμε αναγκαίο να υπενθυμίσουμε το βασικό ένοχο, δηλαδή το ελληνικό κράτος, που έδωσε τη δυνατότητα στην εκκλησία να έχει κυριότητα με τούρκικα φιρμάνια σε ολόκληρο σχεδόν τον ορεινό όγκο της Πεντέλης, έναν από τους βασικότερους πνεύμονες πράσινου μαζί με την Πάρνηθα για όλο το λεκανοπέδιο.
Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα βλέπουμε σήμερα. Το συντριπτικά μεγάλο κομμάτι του δάσους που ήταν ιδιοκτησία της μονής βρέθηκε να πουλιέται σε κομμάτια σε διάφορους, μέσα σε αυτούς και ο Παπαδημητρίου, ενώ - ας το πούμε με την ευκαιρία – το φωτοβολταϊκό έγκλημα δεν έχει αποτραπεί οριστικά.
Επί πολλά χρόνια τώρα και με ευθύνη όλων των παρατάξεων όσων πέρασαν από τη διοίκηση του πρώην δήμου Μελισσίων, φθάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα, ένας ιδιώτης φερόμενος ως ιδιοκτήτης του κτιρίου του νοσοκομείου (εμείς δεν θα τον αναγνωρίσουμε ποτέ ως ιδιοκτήτη) έχει στην ιδιοκτησία του και το δάσος.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια όλοι όσοι ιδιώτες εμφανιζόντουσαν κάθε φορά ως ιδιοκτήτες του νοσοκομείου, αξιοποιούσαν δασοκτόνους νόμους των ελληνικών κυβερνήσεων προκειμένου να έρθουν στη κατοχή τους τα 113 περίπου στρ δάσους, μέχρι που φθάσαμε στο καλοκαίρι του 2007 οπότε με το περιβόητο προεδρικό διάταγμα Σουφλιά δόθηκε και το δάσος Παπαδημητρίου δωράκι στον κο Λέανδρο. Aυτή είναι η σημερινή εικόνα.
Για να φτάσουμε όμως ως εδώ έχουν συμβεί μια σειρά από καθοριστικές στην διάρκεια των χρόνων μεθοδεύσεις που όχι μονό δεν εμπόδισαν αλλά αντίθετα διευκόλυναν το σημερινό αποτέλεσμα .
Το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων του 1999, αλλά και η κείμενη νομοθεσία σαφώς έθετε ζήτημα ακυρότητας της κυριότητας στον Παπαδημητρίου διότι δεν είχε στην κατοχή του οριστικούς άρα και νόμιμους τίτλους δεδομένου ότι δεν είχε πληρώσει το τίμημα βάσει του νόμου .
Όταν αυτό συνέβη 18 χρόνια μετά και αφού είχε προχωρήσει σε παράνομη κατά το νόμο κατάτμηση και με το προκλητικό για το λαό τίμημα των 150 δρχ /στρμμα δηλαδή 150000 δρχ τα οποία μάλιστα πλήρωσε μετά από 52 χρόνια και απόκτησε τότε τίτλους κατοχής .
Το εξόφθαλμο έγκλημα και ξεπούλημα δεν μπορούσε παρά να δημιουργήσει λαϊκές αντιδράσεις με μπροστάρηδες την κομματική οργάνωση του ΚΚΕ και φορείς της πόλης των Μελισσίων . Οι αντιδράσεις αυτές στάθηκαν εμπόδιο στα επιχειρηματικά σχέδια των κκ Κοντομηνα –Αποστολόπουλου που μεταβίβασαν το Δάσος και το Νοσοκομείο στον τελευταίο φερόμενο ως ιδιοκτήτη κ. Λεάνδρου .
Εν τω μεταξύ με διάφορες μεθοδεύσεις το Δάσος στην πορεία του χρόνου και με τις δημοτικές αρχές ουσιαστικά αρωγούς άλλαζε χαρακτηρισμούς. Από δάσος έγινε δασική έκταση, αστικό δάσος, άλσος, κοινόχρηστοι χώροι με διαδρόμους ακόμα και χώρος πρασίνου, προκειμένου να διευκολυνθούν οι σχεδιασμοί των ιδιωτών οι όποιοι κατά καιρούς ζητούσαν ΤΑΠ, αναλογιστικές και υψομετρικές μελέτες, τοπογραφικά υπόβαθρα κλπ.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες των διοικήσεων του δήμου Μελισσίων διαχρονικά διότι αντί ανυποχώρητα, έχοντας τους δημότες συμμάχους, να διεκδικήσουν το δάσος και να περιφρουρήσουν την νοσοκομειακή έκταση διευκόλυναν τις απαιτήσεις των ιδιωτών αφ ενός και δεν πίεσαν τις διοικήσεις του ΙΚΑ οριστική λύση αφετέρου. Κίνηση που θα διασφάλιζε και την παραμονή του νοσοκομείου και το δάσος .
Αντίθετα παρέμειναν αδιάφοροι στην 11χρονη μη ανανέωση των συμβάσεων από πλευράς ΙΚΑ. Κάτι που μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί .
Έτσι προέκριναν ως μοναδική λύση ,την << πίεση >> για υπογραφή του Π.Δ. του 2007 το οποία κάλλιστα μπορεί και να χαρακτηριστεί ως ταφόπλακα του θέματος Παπαδημητρίου αφού α) άλλαζε την χρήση γης στο 98γ ΟΤ επιτρέποντας τις χρήσεις αμιγούς κατοικίας με συντελεστή δόμησης 0,6 και 30% ποσοστό κάλυψης και ύψος 8,50 μ.
β) για το ΟΤ 98β αντίστοιχα ,0,6 , 30% και ύψος 11.50 μ.
χαρακτηρίζοντας το δάσος κοινόχρηστο χώρο – άλσος με πεζόδρομους, προστατευμένο τάχα με έγχρωμες πολεοδομικές γραμμές.
Το δε δάσος με αυτήν την ρύθμιση αυτόματα μετατρεπόταν σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ.
Κάτι που φυσικά διευκόλυνε τον ιδιώτη αφού υπήρχε εκφρασμένη θέση των δημοτικών αρχών ότι θα προχωρούσαν σε απαλλοτρίωση στο κοντινό μέλλον χαρατσώνοντας τους δημότες αφού θα το αγόραζε ο Δήμος , και ο ιδιώτης θα έπαιρνε και το πανωπροίκι του.
Για τον λαό εκκρεμεί απόδοση ευθυνών σε όλα τα επίπεδα για το σε βάρος του μεθοδευμένο έγκλημα.
Δεν εξαιρούμε των ευθυνών της ούτε τη σημερινή διοίκηση αφού είναι πρόσφατη η απόφαση της με την οποία έδωσε υψομετρικά στο Ο. Τ. 98Γ και μάλιστα με παραπλανητικό τρόπο. Επίσης 2 χρόνια τώρα και ενώ τα προβλήματα, που αφορούσαν συνολικά τις εξελίξεις για το Παπαδημητρίου, βοούσαν κυριολεκτικά, η δημοτικά Αρχή κρατούσε μια ένοχη σιωπή και απόλυτη απραξία. Ούτε η ελάχιστη πρωτοβουλία δεν υπήρξε προκειμένου να διασώσουμε τόσο το δάσος όσο και το νοσοκομείο. Και η σιωπή στη πολιτική κονίστρα είναι συνενοχή.
Να θυμίσουμε εδώ ότι το ΚΚΕ και η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ήταν οι μοναδικές δυνάμεις μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο που αντιτάθηκαν και είπαν ΟΧΙ στην υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος του 2007 προτείνοντας την δήμευση όλης της έκτασης από το κράτος.
Για αυτό το μεγάλο και χρονίζον πρόβλημα που στη περιοχή μας είναι γνωστό με μια μόνο λέξη, «ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ» και περικλείει και το νοσοκομείο και το δάσος, οι δικές μας δυνάμεις δηλαδή το ΚΚΕ και οι δημοτικές παρατάξεις που στήριζε διαχρονικά, φυσικά και η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ σήμερα, έχουμε δώσει πολυετείς αγώνες.
Οι πολιτικές μας θέσεις είναι γνωστές αλλά θα τις επαναλάβουμε άλλη μια φορά, παρότι κάποιοι θα μας πείτε ότι έχει κλείσει το ζήτημα.
.jpg)
Για εμάς κανένα ζήτημα που αφορά τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα όπως είναι η δημόσια υγεία και το περιβάλλον, δεν κλείνει. Όσο επικρατεί αυτό το εκμεταλλευτικό πολιτικό - κοινωνικό - οικονομικό σύστημα που λέγεται καπιταλισμός, το οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα θα πρέπει να έχει σταθερά ανοιχτό μέτωπο απέναντί του. Παράλληλα και σε συνδυασμό με τον αγώνα του για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα συνεχίζεται και ο αγώνας για την προάσπιση των προηγούμενων κατακτήσεών του για την απόσπαση καινούργιων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουμε και το θέμα που συζητούμε.
Σ αυτή την κατεύθυνση καλούμε τα λαϊκά στρώματα του δήμου μας, να παλέψουμε από κοινού, αταλάντευτα και με όλες μας τις δυνάμεις για:
1.Ανατροπή του Προεδρικού Διατάγματος, ανυποχώρητος μαζικός αγώνας με όλα τα μέσα για το ιδιοκτησιακό με την επιστροφή ΚΑΙ των 113 στεμμάτων ως δημόσια λαϊκή περιουσία .
2.Άμεση επαναλειτουργία του Νοσοκομείου με Δημόσιο χαρακτήρα και με αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας , με το κράτος να χρηματοδοτεί την ανακαίνιση και την στελέχωσή του σύμφωνα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Αυτοί οι δυο στόχοι προτείνονται από την ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ να αποτελέσουν ΨΗΦΙΣΜΑ του Δημοτικού Συμβουλίου και πλαίσιο για δράση και διεκδίκηση ως οι μόνες που διασφαλίζουν τα λαϊκά συμφέροντα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου