ΣΤΟΧΟΣ… Ο ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ !!!

                    4 ΜΗΝΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ

                                       ΜΕ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΣΤΟN ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ

                                                  ΣΤΟΧΟΣ… Ο ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ

Έχουν περάσει ήδη 4 μήνες από την πολυδιαφημιζόμενη εφαρμογή της νέα κρατικής μεταρρύθμισης του γνωστού ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Και όπως προειδοποιούσαμε από την πρώτη στιγμή, πριν ακόμα γίνει νόμος του κράτους αυτό το έκτρωμα, μόνο καταστροφικές συνέπειες μπορεί να φέρει στα λαϊκά νοικοκυριά.

Οι εξελίξεις που ζούμε, η ολομέτωπη επίθεση που δέχεται ο λαϊκός κόσμος, κάνουν, κατά τη γνώμη μας, όλο πιο διάφανους τους αντιδραστικούς στόχους και σκοπούς που φιλοδοξεί για το αστικό πολιτικό σύστημα να υπηρετήσει η νέα διοικητική μεταρρύθμιση.

Άλλωστε, δεν ήταν τυχαία ενέργεια και ούτε κανένας μπορεί να έχει μία τέτοια αυταπάτη, γιατί από τη μεριά της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που στηρίζουν τη κερδοφορία του κεφαλαίου, η εφαρμογή του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ήταν στόχος πρώτιστης προτεραιότητας στην εφαρμογή του πολιτικού της σχεδιασμού. Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ συνδέεται άμεσα, είναι κρίκος στην ενιαία αλυσίδα της αντιλαϊκής επίθεσης, είναι εργαλείο προώθησης του Μνημονίου και του Συμφώνου Σταθερότητας, άλλωστε το δηλώνει με παρρησία η κυβέρνηση ως κρίσιμο μάλιστα ζήτημα. Και φυσικά όταν μιλάμε για το Πρόγραμμα Σταθερότητας μιλάμε για πρόγραμμα καταλήστευσης του λαού και των αναγκών του.

Άλλωστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δήλωσε λίγες ημέρες μετά τις τοπικές εκλογές, ότι προϋπόθεση για την προώθηση των διαρθρωτικών ανατροπών, εντός και εκτός μνημονίου, είναι η εφαρμογή του «Καλλικράτη», (ημερίδα ΥΠ.ΕΣ. 24/11/2010) , παρουσία των νεοεκλεγέντων δημάρχων και περιφερειαρχών λίγο πριν αναλάβουν τα καθήκοντα τους την 1/1/2011.

Και τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση ο Γ. Παπανδρέου «η νέα δομή, αλλά και η σωστή λειτουργία της Αυτοδιοίκησης είναι προϋπόθεση για τις μεγάλες αλλαγές που έχουμε μπροστά μας. Προϋπόθεση για να εξέλθουμε από την κρίση, να χτίσουμε την Ελλάδα της οικονομικής βιωσιμότητας, της πράσινης ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και ενός κοινωνικού κράτους, που προστατεύει και είναι κοντά στον πολίτη».

Ο ίδιος λοιπόν ο πρωθυπουργός αναγόρευσε τον «Καλλικράτη» σε εργαλείο για μια «νέα αρχή στο μεγάλο μέτωπο της αναπτυξιακής επανεκκίνησης της χώρας…..», με πρωταρχικό στόχο να εξασφαλίσει «τη δημοσιονομική σταθερότητα…..».
Διαβάζοντας όμως και κάτω από τις εύηχες φράσεις, ο πρωθυπουργός στην ουσία έδινε κατεύθυνση, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες να εξειδικεύσουν τοπικά, τις κεντρικές κατευθύνσεις που χαράσσουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, να χρηματοδοτήσουν δράσεις και να ανοίξουν νέους κερδοφόρους τομείς για το κεφάλαιο, με στόχο «την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, την εξασφάλιση της οικονομικής δραστηριότητας (όπως τόνισε) την αποφασιστική μετάβαση στην πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη». Όλα αυτά φυσικά, με δεδομένες τις σαρωτικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις , στα μισθολογικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα.
Στους ίδιους ακριβώς στόχους υποτάσσεται και η Παιδεία, αφού περνάει σαν αρμοδιότητα στη Τοπική Διοίκηση και σπάει οριστικά ο ενιαίος και αποκλειστικά δημόσιος χαρακτήρας της, και πλέον ο βασικός της ρόλος είναι «η εκπαίδευση ή η μετεκπαίδευση του ντόπιου δυναμικού, η συνεχής μετεκπαίδευση, η συνεχής πρόσβαση όλων των πολιτών, κάθε ηλικίας, στη γνώση, στην έρευνα και στην πληροφόρηση». Όπως δηλώνει σε κάθε ευκαιρία η υπουργός Παιδείας.
Η σύνδεση, δηλαδή, με τα τοπικά συμφέροντα των επιχειρήσεων και η εξυπηρέτησή τους μέσα από διαφοροποιημένα, κατά περιοχή, προγράμματα, τα οποία θα αποφασίζονται στα κατά τόπους δημοτικά συμβούλια.
Επίσης όπως προβλέπει ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ στους νέους δήμους και περιφέρειες θα περάσουν το σύνολο των αρμοδιοτήτων που αφορούν τον τομέα της Πρόνοιας, με ότι αυτό συνεπάγεται τόσο για το κόστος που θα μετακυλήσει στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων όσο και για την ποιότητα, από την άποψη της κάλυψης των σύγχρονων αναγκών των υπηρεσιών που θα προσφέρονται στο λαό.
Η μείωση του αριθμού των Περιφερειών και των ΟΤΑ, η διεύρυνση του χώρου ευθύνης τους, δε έγινε μόνο για την απλή μεταφορά αρμοδιοτήτων, αλλά για την ισχυρότερη κρατική παρέμβαση ώστε να δημιουργηθούν ευνοϊκότεροι όροι για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα, λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη εδαφική και πληθυσμιακή συγκέντρωση, που ευνοεί την ανάπτυξη καπιταλιστικής δράσης σε διάφορους τομείς της οικονομίας.
Για αυτό το λόγο αποφασίστηκε και η μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Διοίκηση σε πολλούς τομείς όπως η Διαχείριση Απορριμμάτων, τα αποχετευτικά δίκτυα, η Ενέργεια, ο Τουρισμός, το Περιβάλλον, οι Κοινωνικές Υπηρεσίες, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός, κ.λπ.
Μέσα από τα νέα τοπικά όργανα του κράτους, η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσουν πολιτικές όπως:
• Ενίσχυση επιχειρηματικής δράσης και ανταγωνιστικότητας. Ο «Καλλικράτης» αναθέτει στη Τοπική Διοίκηση έργα, όπως αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, παιδικοί σταθμοί, σχολεία, Κέντρα Υγείας κλπ., τα οποία παραχωρούνται και πάλι στους επιχειρηματίες μέσω ΣΔΙΤ και γίνονται με τεράστια επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων και για την κατασκευή και για τη χρήση τους.
• Δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών και περιορισμός του δημόσιου τομέα. Το αποτέλεσμα αυτής της «εξοικονόμησης» δαπανών είναι η απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων εργαζομένων στους Δήμους ή στις δομές τους, η επερχόμενη άρση της μονιμότητας και η απόλυση εργαζομένων στους οργανισμούς που καταργούνται αφού, όπως πρόσφατα αποφασίστηκε, οι μετατάξεις θα υπολογίζονται ως νέες προσλήψεις στο δημόσιο.
• Επιδίωξη για αύξηση των εσόδων του κράτους για να μειωθεί το έλλειμμα. Στόχος τους μακροπρόθεσμα είναι η «αυτοτελής» λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης και των υπηρεσιών της. Δηλαδή, η λειτουργία με ιδίους και όχι κρατικούς πόρους τομέων όπως Υγεία - Πρόνοια, σχολεία, ΑΕΙ - ΤΕΙ και όποιες άλλες υπηρεσίες – τομείς, είναι στην ευθύνη περιφερειών και δήμων. Η πολιτική επιλογή είναι να γίνεται άντληση εσόδων των δήμων και περιφερειών κύρια από ιδιωτικοποιήσεις, ΣΔΙΤ, πώληση ακινήτων - γης, το ΕΣΠΑ, επενδύσεις ξένων και ντόπιων κεφαλαιοκρατών, οικονομική αφαίμαξη εργαζομένων και άλλων λαϊκών στρωμάτων.
• Μείωση του «κόστους εργασίας» και διεύρυνση της ευελιξίας στην εργασία. Κάτι που γίνεται χρόνια τώρα στην Τοπική Διοίκηση, όπου η πλειοψηφία των εκλεγμένων εφάρμοσαν ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, π.χ. Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης κλπ. Εκτός από αυτά που αφορούν στην Τοπική Διοίκηση ως εργοδότη, από το νόμο «Καλλικράτη» προβλέπεται οι εκλεγμένοι να συμβάλλουν γενικά στην παροχή φθηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού στους επιχειρηματίες.
Εμείς, η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ, και το ΚΚΕ, είμαστε οι μόνοι, που από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε ενάντια και καταγγείλαμε αυτή τη αντιλαϊκή διοικητική μεταρρύθμιση. Αν και κάποιοι, εκλεγμένοι και όχι μόνο, ακόμα και μέχρι σήμερα μετά την εφαρμογή του, ψελλίζουν αυταπάτες για έναν καλύτερο δήθεν και πιο σύγχρονο σχεδιασμό των κρατικών δομών. Σίγουρα δεν είναι παραπλανημένοι. Αποπροσανατολίζουν συνειδητά ακριβώς επειδή δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από πιστούς ντελάληδες της αστικής τάξης .
Αν κάνουμε μια αναδρομή στους 4 πρώτους μήνες της πολιτικής, που ασκεί η νέα Δημοτική Αρχή στο Δήμο Πεντέλης, θα διαπιστώσουμε ότι οι πολιτικές που εκπορεύονται από το ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, υλοποιούνται με απόλυτη ευλάβεια.
Από τις πρώτες κιόλας συνεδριάσεις αυτού του νέου Δημοτικού Συμβουλίου, απολύθηκαν εργαζόμενοι συμβασιούχοι, ενώ ταυτόχρονα αποφασίστηκε προγραμματισμός για πρόσληψη νέων συμβασιούχων – ομήρων με ελαστικές σχέσεις εργασίας (119 άτομα), καταργήθηκε ο εργάσιμος χρόνος των υπαλλήλων του Δήμου, (καταργήθηκαν οι αργίες, οι Κυριακές, οι υπερωρίες κλπ), αυξήθηκαν δημοτικοί φόροι και τέλη, (τραπεζοκαθίσματα και άλλα τέλη που αφορούν τα μικρομάγαζα της περιοχής), χαρίσθηκαν αντίστοιχα φόροι σε Τράπεζες και ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ (500.000€), απολύθηκαν τραπεζοκόμες από τα ολοήμερα σχολεία , με σοβαρές συνέπειες για τη σωστή λειτουργία τους αλλά και την προστασία της υγείας των παιδιών, υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση στην αποκομιδή των σκουπιδιών που θα έχει επιπτώσεις στη δημόσια υγεία ενόψει και του καλοκαιριού που έρχεται.
Αποφασίσθηκε η αγορά οικόπεδου από το ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ & ΔΑΝΕΙΩΝ, (1.250.000€) που φυσικά θα αποπληρώσουν οι δημότες μέσα από τον προϋπολογισμό του Δήμου, προκειμένου να στηριχθεί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ για να βρει τα 50δις, που απαιτεί η Ε.Ε. και η Τρόικα, ενώ η διοίκηση του Δήμου σε κάθε ευκαιρία μιλάει για «ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ» κλπ.
Ψηφίσθηκε ο προϋπολογισμός του 2011, με βασική κατεύθυνση το κόστος λειτουργίας των υπηρεσιών και δομών του Δήμου να καλυφθούν από τέλη και φόρους, δηλαδή επιπλέον χαράτσωμα των δημοτών, και από μια εξευτελιστική κρατική επιχορήγηση που θα εισρεύσει στο ταμείο του Δήμου. Φυσικά ούτε κουβέντα για διεκδίκηση των παρακρατηθέντων πόρων από το κράτος, αυτή τη ληστρική παρακράτηση που έχει βάθος δεκαετιών και αφορά το σύνολο των ελληνικών κυβερνήσεων.
Οι αποφάσεις αυτές του νέου Δημοτικού Συμβουλίου Πεντέλης, συνήθως παίρνονται με τη συναίνεση και τη ψήφο της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοτικών συμβούλων, διαπαραταξιακά. Και αυτό έχει εξήγηση στη πολιτική που πρεσβεύουν οι άλλες παρατάξεις, οι οποίες και προεκλογικά αλλά και σήμερα, όλες στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν τη πολιτική κομμάτων εξουσίας, αλλά και μικρότερων κομμάτων, συνολικά δηλαδή αυτό το πολιτικό σύστημα που υπηρετεί το καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης , εκτός βέβαια της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ που στηρίχθηκε από το ΚΚΕ και που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Έτσι λοιπόν 4 μήνες τώρα ασκείται μία πολιτική με πολλούς διαχειριστικούς φερετζέδες.
Αυτή η 4μηνη περίοδος της πορείας του νέου Δήμου Πεντέλης, επιβεβαιώνει τη πολιτική θέση της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ, που προεκλογικά αλλά και σήμερα εξακολουθούμε να έχουμε, ότι δεν υπάρχουν ανεξάρτητοι συνδυασμοί και παρατάξεις. Όλοι έχουμε ταξικές αναφορές. Να θυμίσουμε σε αυτό το σημείο, ότι εκτός της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, που ανοιχτά και ξεκάθαρα δήλωσε και δηλώνει τη πολιτική και ταξική της ταυτότητα, αλλά και της παράταξης που στηρίχθηκε επίσημα από το ΠΑΣΟΚ, όλες οι άλλες δημοτικές παρατάξεις είχαν και έχουν ως προμετωπίδα την ανεξαρτησία τους από κόμματα.
Επί μήνες προεκλογικά προσπαθούσαν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι δεν έχουν κομματική δέσμευση, είναι «ανεξάρτητοι και αυτοδιοικητικοί». Ότι ενδιαφέρονται για το καλό της πόλης και μόνο. Χρησιμοποιήθηκαν τόνοι ιλουστρασιόν χαρτιού και μελάνης, ξοδεύτηκαν πολλές χιλιάδες ευρώ σε τραπέζια και γλέντια, προεκλογικά , προκειμένου να αποσιωπηθεί η αλήθεια. Η λαίλαπα της αντιλαϊκής και αντιδραστικής μεταρρύθμισης που ερχόταν σαν πέλεκυς στο κεφάλι των λαϊκών στρωμάτων, με την εφαρμογή του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ από 1η Γενάρη του 2011.
Έκρυβαν όμως τη βασική αλήθεια, ότι οι πολιτικές τους είχαν την ίδια ταξική αφετηρία, και οι διαφωνίες τους ήταν απλές διαχειριστικές διαφωνίες μέσα στα πλαίσια του ίδιου πολιτικού συστήματος. Όλοι ήταν θιασώτες της λεγόμενης «ελεύθερης οικονομίας», (του καπιταλισμού λέμε εμείς), όλοι στήριζαν και στηρίζουν, την ύπαρξη και την ενδυνάμωση αυτού του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων που το υπηρετεί, δηλαδή αυτής της πολιτικής που έχει φέρει το λαό στα όρια της σημερινής χρεοκοπίας.
Σήμερα όμως ο κάθε εργαζόμενος στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, ο κάθε μικρός αυτοαπασχολούμενος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος, η νέα γενιά που τη πετάνε στο καναβάτσο της ημιμάθειας και της αβεβαιότητας, επιβάλλεται να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα από τη δική του πείρα. Η πολιτική δεν ασκείται μόνο στο επίπεδο της κεντρικής εξουσίας, πολιτική και αποφάσεις που αφορούν το μέλλον και το αύριο των παιδιών μας ασκούνται και στο επίπεδο της τοπικής διοίκησης, από τους αιρετούς δημάρχους και περιφερειάρχες, αφού οι δήμοι και οι περιφέρειες είναι αναπόσπαστο τμήμα του αστικού κράτους.
Μέσα από αυτή την σκέψη και με πολιτικό κριτήριο, για το τι εξυπηρετεί τους πολλούς, και όχι τη κερδοφορία των λίγων, για το ποιες πολιτικές απαιτούν και παλεύουν για τη βελτίωση των όρων και των συνθηκών ζωής μας, της υγείας, της παιδείας, για τη προστασία του περιβάλλοντος, για τη προστασία της μόνιμης σταθερής δουλειάς για όλους κλπ, για όλα όσα δηλαδή αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, με αυτά και μόνο τα κριτήρια πρέπει να κρίνεται ο κάθε ένας από όλους όσους ζητάνε τη ψήφο μας σε κάθε εκλογική μάχη. Γιατί τώρα πλέον σε αυτή τη συγκυρία που βιώνουμε της καπιταλιστικής κρίσης, πρέπει να πάρουμε όλοι θέση. ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ή ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ.

Οι εκατοντάδες εκλεγμένοι σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» αλλά και όσοι συσπειρώθηκαν με τα ψηφοδέλτια της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, πανελλαδικά έχουν πολιτικά την ευθύνη να παλέψουν μέσα στα περιφερειακά, δημοτικά και τοπικά συμβούλια για να μην περάσουν αυτά τα σχέδια. Είναι αναγκαιότητα και προτεραιότητα η δράση μας να είναι συνδυασμένη με τη δράση των ταξικών δυνάμεων στο λαϊκό κίνημα, όπως του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ, αφού μόνο μια τέτοια μάχιμη, ισχυρή λαϊκή συμμαχία , μπορεί να βάλει σοβαρά εμπόδια στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Έχουμε υποχρέωση να μπούμε μπροστά στους αγώνες, να ανεβάσουμε το πήχη πιο ψηλά, να ανοίξουμε το δρόμο για την ανατροπή αυτού του πολιτικού συσχετισμού δύναμης, ώστε να έρθουν στο προσκήνιο οι δυνάμεις εκείνες που θα υπηρετήσουν τον άλλο δρόμο ανάπτυξης σε όφελος των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, με το λαό να καρπώνεται το πλούτο που παράγει σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

Άρθρο του επικεφαλής

της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

 Τάσου Καρατζη