Σε ηλικία 87 ετών απεβίωσε χθες ο διακεκριμένος συνθέτης, πιανίστας και αρχιμουσικός Αργύρης Κουνάδης. Ο σπουδαίος μουσουργός με την ευρωπαϊκή σταδιοδρομία υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής μουσικής.
Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τη Ραλλού Μάνου, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Μίκη Θεοδωράκη. Έγραψε μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο, για όπερες, για συμφωνική ορχήστρα, αλλά και γνωστά τραγούδια τις δεκατίες του '70 και ΄80.
Είναι ο πρώτος συνθέτης που προώθησε και διέδωσε το έντεχνο λαϊκό τραγούδι και εκτός συνόρων.
Γεννήθηκε το 1924 στην Κωνσταντινούπολη, μελέτησε πιάνο με τους Δ. Μαρή και Σ. Φαραντάτο στο Ωδείο Αθηνών (δίπλωμα πιάνου, 1952), ενώ μαθήτευσε κοντά στον Γιάννη Α. Παπαϊωάννου στο Ελληνικό Ωδείο (δίπλωμα σύνθεσης, 1956) από τον οποίο πήρε μαθήματα θεωρητικών και σύνθεσης.
Η αγάπη του για το ρεμπέτικο τραγούδι, φάνηκε από νωρίς καθώς ήταν από τους πρώτους συνθέτες που ενδιαφέρθηκαν για αυτό το είδος μουσικής.
Ενδεικτικά παραθέτουμε τους στίχους δύο εκπληκτικών τραγουδιών που ερμήνευσε μοναδικά ο Αντώνης Καλογιάννης. Το πρώτο σε στίχους Γιώργου Καλαμαριώτη και το δεύτερο του Μάριου Ποντίκα:"Κύριε Τάδε"
Για την πατρίδα μου μιλούσες κι έλεγες πολλά
και στα χέρια τη μετρούσες κι ήτανε ψιλά
κι ήρθε νύχτα, μες στην μπόρα ψάχνω να σε βρω
την ουρά σου μες στα σκέλια έκρυβες θαρρώ
Κύριε τάδε, πάλι μπροστά
παράσημα κουδουνιστά
η πατρίς σου ευγνωμονούσα
ενδοξότατε…
Κύριε τάδε, να ‘σαι καλά
και δε ρωτώ πολλά πολλά
και γελάω, πάντα γελούσα
εντιμότατε…
Τα φαρδιά σου τα μανίκια ήταν σιγουριά
για του άδικου την ώρα, για παρηγοριά
Κι ήρθαν νύχτα μες στην μπόρα, θάρρος για να βρω
την ουρά σου μες στα σκέλια έκρυβες θαρρώ"Εις το βάθος κήπος"
Το παιδί για να προκόψει
πρέπει έξω να σπουδάσει
να μαθαίνει ξένες γλώσσες
να 'χει αύριο μια βάση
Για να βρουν οι καλλιτέχνες
νέα ρεύματα και τάσεις
παίρνουν μια υποτροφία
κι έτσι έχουμε δυο βάσεις
Παραδόσεις κι ιστορία
τα πουλάς για να χορτάσεις
ζήτα δάνεια να ζήσεις
κι έτσι έχουμε τρεις βάσεις
Για την πρόοδο της χώρας
ένα παίρνεις δυο θα χάσεις
Ψωροκώσταινα τη λένε
κι ας βασίζεται σε βάσεις
Κι όταν αύριο πεθάνει
και θα πρέπει να τη θάψεις
λίγο χώμα δε θα βρίσκεις
θα 'χουν γίνει όλα βάσεις
(Ρεφραίν)
Βάζουμε βάσεις γενικώς
σε πλάτος και σε μήκος
όμορφος κόσμος ηθικός
και εις το βάθος κήπος
Τα πρώτα του μάλιστα έργα (1949 - 1957), ήταν επηρεασμένα τόσο από το είδος του ρεμπέτικου τραγουδιού όσο και από τη μουσική των Μπάρτοκ και Στραβίνσκι.
Το 1958, με υποτροφίες της ελληνικής και της γερμανικής κυβέρνησης, πήγε στη Γερμανία, όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Φράιμπουργκ.
Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως μουσική δωματίου, μουσική για όπερες, αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (σε περισσότερες από δέκα ταινίες), καθώς και την μουσική σύνθεση πολλών ελληνικών τραγουδιών των δεκαετιών του 1970 και 1980.
Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το Χορικό για συμφωνική ορχήστρα, τα Ετεροφωνικά ιδιόμελα για συμφωνική επίσης ορχήστρα, Κουϊντέτο για πνευστά, Κουαρτέτο για έγχορδα κά. Επίσης οι, περισσότερο με σαρκαστικό χαρακτήρα, όπερες: Το λαστιχένιο φέρετρο, Τα μαγεμένα αναλόγια, Απόδραση, Τειρεσίας, Βάκχαι κ.ά.
Το 1950 συνεργάστηκε με το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου μαζί με τον Μ. Χατζιδάκι και τον Μ. Θεοδωράκη.
Το 1951 συνέπραξε με την ΚΟΑ ως σολίστ, ενώ παράλληλα συνέθεσε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Το 1963 διορίσθηκε βοηθός του W. Fortner, διευθυντής του ενόργανου συνόλου "Musica Viva" και των προγραμμάτων του Ινστιτούτου Σύγχρονης Μουσικής (που υπάγονταν επίσης στην πανεπιστημιακή έδρα σύνθεσης του Φράιμπουργκ).
Το 1972 εκλέχτηκε καθηγητής στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Φράιμπουργκ. Το 1973 το έργο του Ετεροφωνικά Ιδιόμελα επιλέγεται από τον διεθνή διαγωνισμό της IGNM-SIMC.
Από τα ελληνικά τραγούδια, στα οποία έγραψε τη μουσική, ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά το θαλασσινό τραγούδι Όρτσα τα πανιά με τους αλληγορικούς στίχους, Στην πλατεία Αβησσυνίας και το do you like the Greece, που απέδωσε σε πρώτη εκτέλεση ο Α. Καλογιάννης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου