Aστυνομικό "ντου" σε πάρτυ 15χρονων στα Μελίσσια !

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου ώρα 23.30 στα Μελίσσια, οδός Σωκράτους. Έκανα ένα πάρτυ για το παιδί μου με καλεσμένους μόνο 15χρονους...όταν χτύπησε το κουδούνι και μπήκαν στον κήπο του σπιτιού μου, 6 αστυνομικοί με πλήρη εξοπλισμό, έτοιμοι για δράση και, φυσικά, έχοντας το ανάλογο με την δοσμένη σ' αυτούς εξουσία ύφος, έτοιμοι να πατάξουν το στυγερό έγκλημα της, υποτιθέμενης, ηχορύπανσης!

Κάποιος κακόβουλος, κακεντρεχής και σαφώς κομπλεξικός γείτονας, ενοχλήθηκε από το γεγονός ότι μια οικογένεια ενδέχεται να έχει κάποιο λόγο να γιορτάζει και να μοιράζεται την χαρά της και με τους φίλους της..

Βεβαίως, για την ιστορία, από ομολογίες γειτόνων που απέσπασα την επόμενη ημέρα, η μουσική ήταν σε ηχητικό επίπεδο που δεν ενοχλούσε. Αυτό φυσικά έγινε σαφές ακόμη και την ώρα που μιλούσα με τα "όργανα", αφού δεν χρειάστηκε να υψώσουμε τον τόνο της φωνής μας πέραν του αναμενόμενου για ένα εξωτερικό χώρο.

Ωστόσο, την Παρασκευή το βράδυ, η Ελληνική Αστυνομία θεώρησε ότι θα έπρεπε να απασχολήσει 2 περιπολικά και 6 αστυνομικούς (που βεβαίως ΚΑΙ εγώ τους πληρώνω μέσω των κρατήσεών μου) για να με συνετίσουν και να απαλλάξουν την γειτονία από την αφόρητη ενόχληση του ήχου ενός συμβατικού, οικογενειακού, στερεοφωνικού, που όλοι ξέρουμε τι δυνατότητα εκπομπής ντεσιμπέλ έχει... (ιδίως όταν το σπίτι έχει διπλά, ηχομονωτικά τζάμια)

Την ίδια ώρα, άλλοι άνθρωποι είχαν πραγματικά την ανάγκη αυτών των αστυνομικών για να τους προστατεύσουν από αληθινά εγκλήματα ή απόπειρές τους. Ταυτόχρονα κάπου θα γινόντουσαν κλοπές, ληστείες, δολοφονίες κι όσα ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις κι όχι μόνο, που ίσως βεβαίως υστερούν μπροστά στο δικό μου έγκλημα της διοργάνωσης ενός πάρτυ...

Αλλά όχι, τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από τον ήχο ενός στερεοφωνικού στις 11.30 το βράδυ και ίσως, πράγματι, οι 6 αστυνομικοί δεν ήταν αρκετοί και σαφώς τα 2 περιπολικά δεν θα χωρούσαν τους 30 15χρονους! καλεσμένους μου.

Στα παραπάνω θα ήθελα να προσθέσω ότι πριν από 3 περίπου χρόνια, παραμονή πρωτοχρονιάς, με χτύπησε μπροστά στα μάτια του παιδιού μου, ένα αυτοκίνητο ενώ ήμουν πεζή και με άφησε αναίσθητη και αβοήθητη στην άσφαλτο. Η αστυνομία, όταν έκανα μήνυση κατ' αγνώστου, άνοιξε, όπως όφειλε τον φάκελο της δικογραφίας, πλην όμως δεν έκανε καμία περαιτέρω ενέργεια εωσότου περάσει το εκ του νόμου 3μηνο που έκλεισε η δικογραφία.

Επειδή κι εγώ είμαι μια εργαζόμενη και φορολογούμενη πολίτης, αναρωτιέμαι εάν η προτεραιοποίηση των υποχρεώσεών μας και των αναγκών μας εφαρμόζεται μόνο στις ιδιωτικές εταιρείες (με τον φόβο απόλυσης) ή εάν θα πρέπει να υιοθετηθεί και από το Κράτος μας και να διαθέτουν με μεγαλύτερη φειδώ τα όργανα που εμείς οι ίδιοι πληρώνουμε....

Αναγνώστρια

Διαβάστε περισσότερα:
 http://kataggeilte.blogspot.com/2011/11/blog-post_4394.html#ixzz1eKRDwZ9W