Μεγαλοπρεπής ο Εσπερινός των 179 μαρτύρων στην Νταού Πεντέλης

Με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια τελέστηκε ο εσπερινός των 179 σφαγιασθέντων Πατέρων στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Ταώ Πεντέλης, την Δευτέρα 6 Μαϊου 2013.

Στον πανηγυρικό εσπερινό χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναζιανζού κ. Θεοδώρητος, ενώ συγχοροστάτησαν και κληρικοί της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Να σημειωθεί ότι είναι η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά που τιμούνται οι Άγιοι, αφού ο ναός είναι ο πρώτος αφιερωμένος στους 179 μάρτυρες.

 Να σημειώσουμε ότι οι 179 πατέρες μαρτύρησαν το βράδυ της Αναστάσεως του 1680, γι” αυτό και εορτάζονται πάντα μετά το Πάσχα.

Ο κ. Θεοδώρητος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στον μαρτυρικό βίο των 179 Αγίων του μοναστηριού, τονίζοντας την χρησιμότητα των Μονών διότι σ΄αυτά οφείλουμε την διατήρηση της πίστεως.

«Τα μοναστήρια είναι η πηγή της πίστεως μας» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Επίσκοπος Ναζιανζού.

Κλείνοντας ευχαρίστησε την Ηγουμένη Στυλιανή και την αδελφότητα για την αβραμιαία φιλοξενία ενώ ευχήθηκε δύναμη και καλή συνέχεια στο έργο της Μονής.

Το χρονικό της σφαγής των Οσιομαρτύρων Πατέρων

Τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα τοῦ 1680 Ἀγαρηνοί Πειρατές λεηλατοῦσαν καί ἐρήμωναν τά παράλια μέρη τῆς Ραφήνας.

Κάποιος ὑπηρέτης τῆς Μονῆς, ἀπό φθόνο κινούμενος, συννενοήθηκε μέ τούς πειρατές νά τούς ὁδηγήσει ἀσφαλῶς στήν Μονή, μέσω ἑνός μυστικοῦ περάσματος πού γνώριζε.

Οἱ Πατέρες, ἔχοντας πολλές φορές ὑποφέρει ἀπό ἐπιδρομές καί λεηλασίες, εἶχαν κατασκευάσει ὡς τελευταία ἔξοδο κινδύνου ἕνα ὑπόγειο τοῦνελ ὅπου ξεκινοῦσε ἀπό τά δεξιά τοῦ Ἱεροῦ καί κατέληγε στή Ραφήνα.

Μέσω αὐτῆς τῆς σύραγγας, ὁ προδότης ὁδήγησε τούς βάρβαρους στό Μοναστήρι ἀνήμερα τῆς Ἀναστάσεως.

Οἱ πειρατές αἰφνιδίασαν τούς Μοναχούς, πού τούς βρῆκανὅλους συναγμένους στήν Ἐκκλησία, μέ ἀναμμένες τίς λαμπάδες, νά ψάλλουν τότελευταῖο «Χριστός Ἀνέστη» τῆς Πασχαλινῆς Θείας Λειτουργίας.

Ἡ σφαγή πού ἀκολούθησε ὑπῆρξε καθολική καί ἡ λεηλασία ὁλοκληρωτική. Βρῆκαν φρικτό μαρτυρικό θάνατο 179 Μοναχοί.

Κανένας δέν θά εἶχε σωθεῖ ἀπό τήν Ἀδελφότητα, ἐάν λόγω τοῦ Πάσχα δέν ἀπουσίαζε στό Μετόχι «Χεροσακκούλι» ἕνας ἀπό τούς Ἱερομονάχους τῆς Μονῆς.

Ἐπιστρέφοντας τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα στό Μοναστήρι του, εἶδε σέ μικρή ἀπόσταση ἀπό αὐτό μέσα στό δάσος, κατακρεουργημένα σώματα μοναχῶν.

Φοβισμένος, κατευθύνθηκε πρός τήν κορυφή τοῦ βουνοῦ, ὅπου ἀγναντεύοντας τήν γύρω περιοχή διέκρινε στόν ὅρμο τῆς Ραφήνας πειρατικά καράβια καί ἀντιλήφθηκε τί εἶχε συμβεῖ.

Τήν Δευτέρα μετά τό Πάσχα ὅταν ξημέρωσε, εἶδε τά πλοῖα τά πειρατικά νά σηκώνουν ἄγκυρα καί νά ἀπομακρύνονται στό πέλαγος.

Τότε ἔσπευσε καί κατέβηκε στό Μοναστήρι του… γιά νά ἀντικρύσουν τά μάτια τοῦ σκηνές φρίκης.

Ποιός εἶναι σέ θέση νά διηγηθεῖ τά δάκρυα καί τούς θρήνους πού ἔκανε;

Μπαίνοντας στήν Μονή ἔκλαιγε, φώναζε γοερά, χτυποῦσε τό στῆθος του βλέποντας τήν Ποίμνη τοῦ Χριστοῦ πεσμένη στή γῆ σάν πρόβατα πού κατασπαράχθηκαν ἀπό λύκους.

Γιατί πράγματι φοβερή καί ἀφόρητη σφαγή ὑπέστησαν οἱ δοῦλοι καί Μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ.

Ἕνας δέχτηκε τό χτύπημα ἀπό τόν ὦμο μέχρι τόν ὀφαλό, ἄλλος πριονισμένος στά δυό κείτονταν κάτω, ἄλλος χωρίς χέρια καί πόδια ἔμοιαζε τό σῶμα του σάν ἄψυχο ξύλο, ἐνῶ ἄλλος δέχτηκε τό χτύπημα ἀπό τήν κορυφή τοῦ κεφαλιοῦ μέχρι τόν τράχηλο.

Εἶδε ἱεροπρεπεῖς Γέροντες πού κρατοῦσαν σφιχτά ἀκόμη στό χέρι τους τό ἀντίδωρο νά βρίσκονται ἄθλια κακοποιημένοι, γδαρμένοι, ἀτιμασμένοι, ἐνῶ πολλοί ὅσιοι ἄνδρες μέ τήν ὀδύνη ζωγραφισμένη ἀκόμα στά πρόσωπά τους εἶχαν σταυρώσει τά χέρια, δεχόμενοι σέ στάση προσευχῆς τόν θάνατο.

Ὅλοι εἶχαν ὑποστεῖ διαφορετικό Μαρτύριο ἔχοντας βάψει μέ τό αἷμα τούς ἄπ΄ ἄκρη σ” ἄκρη τοῦτον τόν τόπο.

Ὅμως ἐνῶ τά σώματά τους βρίσκονταν κομματιασμένα στή γῆ, τό φρόνημά τους ἦταν στόν Οὐρανό, ἀφοῦ ποτέ ὅσο ἔζησαν ὡς Μοναχοί δέν φρόντισαν τό σῶμα τούς ἀλλά «πάντοτε τή νέκρωση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶχαν ἀποτυπωμένη στό σῶμα τους» γιά νά ζωοποιηθοῦν στήν ἄλλη ζωή.

Πέρασαν ὅλη τους τή βιοτή εὐάρεστα στό Θεό, ζώντας ζωή ἰσάγγελη μέ ἀδιάλειπτη προσευχή καί στολίζοντας τίς ψυχές τους μέ ἀρετές.

Καί μέ τό μαρτυρικό τέλος Τους πρόσθεσαν ἀρετή πάνω στήν ἀρετή καί κατετάγησαν στό χορό τῶν Ὁσιομαρτύρων.

                                ΠΗΓΗ:Γιώργος Φερδής | Romfea.gr