Η αποθέωση του αποπροσανατολισμού

                Την 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 στο Δήμο Πεντέλης

Με αφορμή τις 2 ομιλίες που ακούστηκαν την Δευτέρα 25 Μαρτίου στα Μελίσσια τόσο κατά το χαιρετισμό  του Δήμαρχου Πεντέλης κου Στεργίου, όσο και από τη βασική ομιλία του εκπαιδευτικού, άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες ενός ανελέητου αποπροσανατολισμού σχετικά με το μήνυμα που εκπέμπει ιστορικά και διαχρονικά η επανάσταση του 1821.

Ο χαιρετισμός του Δημάρχου ήταν μια επιτηδευμένη συρραφή λέξεων με αφηρημένες έννοιες, όπως ανδρεία, λεβεντιά, εντιμότητα, αγώνας, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη κλπ, μια δηλαδή ολοφάνερα απροκάλυπτη προσπάθεια όπου πίσω από τις βαρύγδουπες και ταυτόχρονα ανούσιες λέξεις και φράσεις να συγκαλυφθεί η πραγματικότητα και η ουσία της πολιτικής που η  δημοτική αρχή του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΟΥ δήμου Πεντέλης ασκεί τα 2 χρόνια της θητείας της. 

Ένας δήμαρχος πιστός και φερέγγυος τοπικός εκφραστής του συνόλου της αντεργατικής, αντιλαϊκής και αυταρχικής κυβερνητικής πολιτικής, που βίαια επιβάλλεται τα τελευταία 3 χρόνια στον ελληνικό λαό, άρα και στους εργαζόμενους που ζούνε στο δικό μας Δήμο, έκανε μια αγωνιώδη προσπάθεια  καλλωπισμού, εξωραϊσμού και ταύτισης της εικόνας του με τους λαϊκούς αγωνιστές του 1821.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη του αποπροσανατολισμού πήρε ο εκπαιδευτικός που το σύνολο της ομιλίας του συνέδεσε το μήνυμα της 25η Μάρτη με τη θρησκευτική γιορτή του Ευαγγελισμού σε ένα λόγο σοβινιστικού χριστιανικού ιδεώδους, απαλείφοντας από την ομιλία του οποιαδήποτε αναφορά ιστορικού και κοινωνικού περιεχομένου σε μια προσπάθεια παραχάραξης ουσιαστικά της ιστορικής αλήθειας. 

Η κριτική μας προς την ομιλία του εκπαιδευτικού έχει ως μοναδική αφετηρία την θεμιτή και ουσιαστική απαίτηση ενός γονέα που απαιτεί από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα να δίνει πραγματική γνώση στα παιδιά μας με  βάση την επιστημονική και ιστορική πραγματικότητα και όχι τις προσωπικές και πολιτικές επιλογές ενός εκάστου εκπαιδευτικού.

 Ειδικά στις σημερινές συνθήκες που ζούμε της καθημερινής εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων, ιστορικά μηνύματα όπως αυτό της επανάστασης του 1821 πρέπει να ερμηνεύονται στη βάση των πραγματικών κοινωνικών και ιστορικών στιγμών που διαδραματίστηκαν. Ποιο είναι στην ουσία το μήνυμα που ο σημερινός εργαζόμενος πρέπει να κρατήσει από την επέτειο της 25ης Μάρτη; 

Το πραγματικό  μήνυμα της επανάστασης του 1821 είναι ότι η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και απειθαρχία του λαού απέναντι στο δίκαιο και τη νομιμότητα των παλιών τάξεων, που δε φεύγουν μόνες τους από το προσκήνιο της ιστορίας, αλλά πρέπει να τις διώξει η λαϊκή επαναστατική πάλη. Στην ιστορία των ανθρωπίνων κοινωνιών οι επαναστάσεις είναι πάντα το όχημα για να προχωρά η κοινωνία μπροστά.

Το 1821 η τότε εθνική αστική τάξη, φορέας των νέων καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ηγήθηκε του αγώνα για την απελευθέρωση από τον οθωμανικό φεουδαρχικό ζυγό και τη διαμόρφωση του δικού της ελληνικού έθνους - κράτους, τραβώντας σε αυτήν την πάλη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και συγκρούστηκε βίαια με τους υπερασπιστές του παλιού καθεστώτος.

Ούτε το 1821 υπήρχε αυτή η προπαγάνδα που και σήμερα προσπαθούν να μας περάσουν , η  "εθνική ομοψυχία". Υπήρξαν και τότε Έλληνες που υπονόμευσαν την επανάσταση, που ήταν φιλικά προσκείμενοι με το παλιό κοινωνικό καθεστώς, και την εξουσία του Σουλτάνου γιατί αντλούσαν προνόμια από αυτό.

Όλοι αυτοί τότε καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία, τρομοκρατούσαν το λαό, με εκβιασμούς, ότι ο ξεσηκωμός του θα είναι μάταιος και θα τον οδηγήσει στην καταστροφή. Απαιτούσαν πίστη και υποταγή στην "Ιερή Συμμαχία" των τότε δυναστών.

Μπροστά σε τέτοιους εκβιασμούς έχει βρεθεί πολλές φορές ο ελληνικός  λαός. Παρόμοια φαινόμενα είχαμε  και την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, όταν οι συνεργάτες των ναζί, πολιτικοί πρόγονοι της σημερινής Χρυσής Αυγής, καθώς και αστοί πολιτικοί, καλούσαν το λαό σε υποταγή και συνεργασία με τους κατακτητές.

Σήμερα, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, βρίσκονται πάλι μπροστά σε ανάλογους εκβιασμούς από τα κόμματα που υπερασπίζονται το παλιό και ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα. Του λένε ότι πρέπει να δεχθεί τις θυσίες , του ζητάνε να στηρίξει τον "εθνικό στόχο" της ανάπτυξης όπως τον αποκαλούν, δηλαδή τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, του ζητάνε να στηρίξει το δήθεν μονόδρομο της σύγχρονης "Ιερής Συμμαχίας", της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Σήμερα που η αστική τάξη έχει γίνει αντιδραστική, και εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη, φορέας του καινούριου και του κοινωνικά δίκαιου είναι η εργατική τάξη. Η εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαικά στρώματα έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν και να βάλουν τέλος στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, κατακτώντας την εργατική - λαϊκή εξουσία, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος στην κοινωνική εξέλιξη, που είναι ο σοσιαλισμός

Ο λαός πρέπει να πιστέψει και σήμερα στο δίκιο και τη δύναμη της πάλης του. Να απορρίψει τους εκβιασμούς των πολιτικών κομμάτων που υπηρετούν αυτό το πολιτικό σύστημα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την οργάνωση και τη συμμαχία του να επιβάλλει τα δικά του συμφέροντα και τη δική του εξουσία, να αποδεσμεύσει τη χώρα από όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και να μετατρέψει σε δική του περιουσία τον πλούτο που σήμερα νέμονται τα μονοπώλια, για να ζήσει σε ένα καλύτερο αύριο ο ίδιος και τα παιδιά του.

                                                    ΤΑΣΟΣ ΚΑΡΑΤΖΗΣ

                                    ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ