Κοινωνικό Κέντρο Μελισσίων:Η αλήθεια για την κατασκευή του

Στον Τοπικό Τύπο καταχωρήθηκαν δηλώσεις του τέως Δημάρχου Μελισσίων, με τις οποίες επαίρεται για την κατασκευή του «Κοινωνικού Κέντρου» στη πρώτη γειτονιά Μελισσίων και διεκδικεί την αποκλειστικότητα της πρωτοβουλίας και των ενεργειών για την κατασκευή του. Όπως συνήθως ο κ. Γραφάκος έχει κοντή και επιλεκτική μνήμη και εφαρμόζει την τακτική της μισής αλήθειας.

Ας δούμε λοιπόν και την άλλη μισή:

-Η έγκριση της προμελέτης του έργου έγινε την 25-4-2002, επί Δημαρχίας Δ. Τομπουλίδη, η αίτηση ένταξης του έργου για χρηματοδότηση έγινε την 14-1-2005 από το Δήμαρχο κ. Γ. Μητρόπουλο και η τελική έγκριση ένταξης δόθηκε την 13-3-2007, με αναφορά στην αίτηση του κ. Μητρόπουλου.

-Η απόφαση για δημοπράτηση λήφθηκε από τη Δημαρχιακή Επιτροπή την 20-3-2007, με τη σύμφωνη γνώμη όλων, όσον αφορά στο έργο, πλην του κ. Καρατζή, με επιφύλαξη όμως όσον αφορά στον τρόπο δημοπράτησης με το σύστημα Μελέτη – Κατασκευή και την επιλογή και βαθμολόγηση των κριτηρίων αξιολόγησης.
-Στη συνέχεια προέκυψε έντονη διαφωνία όσο αφορά στην ανάθεση του έργου, διότι η κατακύρωση δεν έγινε σ’ αυτόν που ήταν μειοδότης σε απόλυτες και ανοιγμένες τιμές, αλλά στον κατά 400.000 € ακριβότερο, δεύτερο στη σειρά κατάταξης. Και έγινε, κατά ανεξήγητο τρόπο, την 9-1-2009, ήτοι μετά από πάροδο 22 μηνών, παρά τη ρητή νομική πρόβλεψη, ότι απαγορεύεται η σύναψη σύμβασης μετά την πάροδο 18 μηνών, οπότε δεν υπήρχε πλέον χρόνος για επανάληψη της διαδικασίας.


Για δε την καθυστέρηση δεν υπήρξαν δικαστικές εμπλοκές. Τα δικαστήρια άρχισαν μετά την κατακύρωση.

ΟΙ «πέντε» δεν αγωνίσθηκαν να μη γίνει το έργο. Αγωνίσθηκαν για τη νομιμότητα και το δημόσιο συμφέρον. Διότι μπορεί η διαδικασία να υπήρξε νομότυπη, αν υπήρξε, διότι ελέγχεται σε πολλά σημεία της, όπως εγκρίσεις, χρονικές προθεσμίες, κλπ, αλλά σίγουρα δεν υπήρξε και η συμφερότερη για το Δημόσιο, αφού κατακυρώθηκε με έκπτωση μόνο 3,3%, ακριβότερα κατά 400.000€ από το μειοδότη, που αποκλείσθηκε για τυπικούς λόγους, ενώ θα μπορούσε να επιτευχθεί η συνήθης έκπτωση της τάξης του 35 - 40%, ήτοι γύρω στο ένα εκατομμύριο ευρώ (1.000.000), εάν η εργασία γινόταν με ανοιχτό διαγωνισμό, επί συγκεκριμένης μελέτης, χρήματα με τα οποία μπορούσε να γίνει άλλο ένα παρόμοιο έργο.

Εδώ λοιπόν τίθεται ο προβληματισμός: Κι’ αν λοιπόν ήταν νόμιμο, μπορούμε να πούμε ότι ήταν και ηθικό; Ας απαντήσει ο καθένας μόνος του.

Και δεν θα τελείωνε ποτέ (το έργο το παραλάβαμε απενταγμένο), αν η σημερινή Διοίκηση με το Δήμαρχο κ. Στεργίου δεν εξασφάλιζε την επανένταξή του και πρόσθετη χρηματοδότηση ενός εκατομμυρίου εκατό χιλιάδων (1.100.000) € ακόμη, για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του.

Αυτά για την αλήθεια.

Παναγιώτης Μούστρης

Αντιδήμαρχος

(ένας από τους «πέντε»)