Φωτοβολταϊκό πάρκο: Μια ακόμη ασέλγεια σε βάρος της δημόσιας Γης

Του Κώστα Μπάρκα

                                   
Τελικά η Εκκλησία της Ελλάδας μπορεί να χαρακτηριστεί ως  επενδυτικός    όμιλος που ενδιαφέρεται μόνο για κέρδη, χωρίς να την ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Μόνο έτσι μπορεί να αντιληφθεί κάποιος την ιδιαίτερη μάχη που δίνει για τη δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου, σε έκταση 3.500 στρεμμάτων στο Πεντελικό. Θα είναι το μεγαλύτερο στη χώρα, και ίσο με τον αστικό ιστό της Νέας Πεντέλης.

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, μετά τον ορθόδοξο λόγο του για τους αναξιοπαθούντες και την οικονομική κρίση, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ανέπτυξε το επιχειρηματικό του δαιμόνιο και την περιβαλλοντολογική του ευαισθησία, επαναφέροντας το ζήτημα της δημιουργίας του πάρκου από την Εκκλησία. Έθεσε μάλιστα το ερώτημα πώς γίνεται ξένα κέντρα να παίρνουν άδειες, ενώ η Εκκλησία δεν μπορεί. Μάλλον επειδή την εν λόγω «επένδυση», θέλουν να την κάνουν εντός Ζώνης Προστασίας σε περιοχή που κηρύχθηκε αναδασωτέα μετά τις πυρκαγιές του 2009.

Την ώρα που στη Ν. Αφρική, στο Ντερμπάν, πραγματοποιήθηκε διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή, η Εκκλησία προσπαθεί να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά σε προστατευόμενη περιοχή.

Είναι η τελευταία ευκαιρία για τις χώρες που συμμετείχαν στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ, προκειμένου να παρέχουν κάποιες εγγυήσεις σχετικά με το καθεστώς της μελλοντικής συμφωνίας για το κλίμα. Το Πρωτόκολλο του Κιότο εκπνέει τον Δεκέμβριο του 2012, κάτι που σημαίνει ότι αν οι πολιτικές ηγεσίες δεν προχωρήσουν σε ανάληψη δεσμεύσεων για την υλοποίηση συγκεκριμένων μέτρων, τότε δεν θα υπάρχει κανένας απολύτως περιορισμός στην έκκληση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Η διάσκεψη του Ντέρμπαν αποτελεί, λοιπόν, ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για το μέλλον του πλανήτη. Αυτό σκέφτεται ο υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου, και είναι συνομιλητής του κυρίου Ιερώνυμου, τασσόμενος υπέρ της επένδυσης.
Παρ' όλο τη θέληση του κ. Παπακωνσταντίνου για τη δημιουργία του πάρκου, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου με ανακοίνωσή τους αμφισβητούν την κυριότητα που προβάλλει η Ιερά Μονή Πεντέλης της έκτασης των 3.500 στρεμμάτων. Η Εκκλησία για μια ακόμα φορά παρουσιάζει χρυσόβουλλα ως τίτλους ιδιοκτησίας, μιας έκτασης που διαχειρίζεται σαν δημόσιο δάσος. Μία άλλη «προοπτική» που αναπτύσσει ο κ. Ιερώνυμος είναι η αναδάσωση που θα κάνουν οι παπάδες, σε περίπτωση όμως, που, κάνουν την επένδυση. Αυτή την οικολογική τους ευαισθησία γιατί δεν την πραγματοποιούν χωρίς κέρδος, «ένας θεός ξέρει».
Σε ανακοίνωσή τους οι υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ, εκφράζουν ερωτήματα για το κατά πόσο μπορεί να πραγματοποιηθεί μια τέτοια επένδυση, βασιζόμενες στην έλλειψη ιδιοκτησίας και στο γεγονός της εγκατάστασης φωτοβολταϊκού πάρκου σε αναδασωτέες περιοχές. Ερωτήματα δημιουργεί, όμως και η ύπαρξη διευκρινίσεων, για το γεγονός πως εξετάζεται θετικά η προοπτική αναδάσωσης της Πεντέλης στο πλαίσιο ενός επενδυτικού προγράμματος, όπου μικρό μέρος της αναδασωτέας περιοχής καλύπτεται με φωτοβολταϊκά. Τι πειράζει μωρέ μια μικρή έκταση να την πάρουν και να βάλουν φωτοβολταϊκά, αφού οι άνθρωποι θα κάνουν τζάμπα μια δουλειά που έπρεπε να κάνει το υπουργείο.
Το δάσος και οι εκτάσεις της Πεντέλης αποτελούν «πνεύμονα» πρασίνου και οξυγόνου για όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, και η διάσωσή του πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για όλους. Η εγκατάσταση ΑΠΕ στον χώρο του καμένου Πεντελικού δάσους είναι το πρώτο βήμα για να γίνει αλλαγή χρήσης Γης. Είναι μάλιστα έκταση που αναφέρεται σε 13 δήμους συνολικά, και όχι μόνο του Δήμου Πεντέλης. Για τον λόγο αυτό ήδη έχουν δημιουργηθεί επιτροπές κατοίκων και λαϊκές συνελεύσεις, που μάχονται για την αποτροπή μετατροπής του Πεντελικού σε ένα τεράστιο «ηλιακό θερμοσίφωνα». Οι παρεμβάσεις των κατοίκων είναι προς πάσα κατεύθυνση με μοναδικό τους στόχο την αποτροπή της επένδυσης.
Πριν ακόμα το ζήτημα πάρει δημοσιότητα από τις δηλώσεις του αρχιεπισκόπου, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης και Ηρώ Διώτη, με ερώτηση που είχαν καταθέσει στη Βουλή, ζητούσαν απαντήσεις για το επενδυτικό σχέδιο της Μονής Πεντέλης αλλά και για την κυβερνητική βούληση απέναντι στο σχέδιο.

Τελειώνοντας ας μας επιτραπεί να αντιστρέψουμε τη περί πίκρας δήλωση του αρχιεπισκόπου. Ποια είναι η δική μας πίκρα λοιπόν; Όταν βλέπουμε να μην συνεννοούμεθα, να μην εννοούμε να καταλάβουμε ότι η Εκκλησία θέλει την "μπίζνα" για να βγάλει φράγκα, ότι οι φτωχοί που δήθεν θα τα διαθέσει αποτελούν τη φιλάνθρωπη επίφαση, ότι η επένδυση θα γίνει σε καταπατημένη δημόσια Γη, ότι η Εκκλησία δεν φορολογείται για την περιουσία που κατέχει και ότι δεν σηκώνονται κι οι πέτρες στο άκουσμα όλων αυτών...