Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ιδρυτική Διακήρυξη της δ.κ. «Πεντέλη εν δράσει»

        Η ΠΕΝΤΕΛΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕΔΗΜΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟΣ,
           ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ
Πολίτες των Μελισσίων, της Νέας και της Παλαιάς Πεντέλης.
Οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου, θα διεξαχθούν μέσα σε ένα εξαιρετικά δυσχερές και ασφυκτικό περιβάλλον λόγω των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης αλλά και της εφαρμογής του σχεδίου Καλλικράτης.
Μαζί με την συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας, βιώνουμε τα αρνητικά αποτελέσματα των αποτυχημένων όπως αποδείχθηκε επιλογών των ισχυρών και αυτοδύναμων κυβερνήσεων της χώρας μας μετά την μεταπολίτευση, οι οποίες είναι καταστροφικές για τους πολλούς και ευεργετικές για λίγους εκλεκτούς και συγκεκριμένους.
Σε αυτή την έκτακτη κατάσταση χρειάζονται μέτρα με σαφή κοινωνική αναφορά υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και όχι μια ανεξέλεγκτη μονόπλευρη κατάργηση δικαιωμάτων, που οδηγούν την κοινωνία σε εξαθλίωση και απόγνωση.
Παράλληλα, η εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης, δεν αντιμετωπίζει χρόνια αιτήματά του
αυτοδιοικητικού κινήματος όπως, η οικονομική επάρκεια, η αυτοτέλειά από την κεντρική διοίκηση, η
μεταφορά αρμοδιοτήτων με την εξασφάλιση των ανάλογων πόρων καθώς και μια σειρά ώριμων πλέον αλλαγών όπως η εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων της για μεγαλύτερη συμμετοχή και διαφάνεια στις αποφάσεις της.

Αντίθετα προωθεί με τις ρυθμίσεις που προβλέπει, την περαιτέρω υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας, δημιουργεί ευνοϊκότερες συνθήκες για την ιδιωτικοποίηση τομέων όπως η αποκομιδή των απορριμμάτων και η δημιουργία υποδομών μέσω των πανάκριβων Συμπράξεων Ιδιωτικού και
Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ) και στέλνει στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους στην αυτοδιοίκηση.
Συμπολίτισσες και Συμπολίτες,
Η συνένωση των τριών Δήμων, που επιβλήθηκε με τον Καλλικράτη και ανακοινώθηκε μόλις τον
περασμένο Μάιο, είναι πλέον γεγονός. Η συνένωση αυτή δεν ήταν μια αναγκαιότητα που προέκυψε
μετά από δημόσιο διάλογο, διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες συμμετοχής (δημοψηφίσματα),
αξιολόγηση των ιδιαιτεροτήτων κάθε δήμου και εφαρμογής ενός μακροχρόνιου σχεδιασμού.
Ήταν μια επιλογή που αποφασίστηκε και επιβλήθηκε μακριά από τις τοπικές κοινωνίες, με την στενά
αριθμητική λογική του πληθυσμιακού κριτηρίου. Αποτελεί όμως το περιβάλλον, με τα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά του, μέσα στο οποίο αγωνιζόμαστε.
Έτσι, το μεγάλο οικονομικό χρέος του δήμου Μελισσίων, που έχει οδηγήσει μεταξύ άλλων στην μη
καταβολή δεδουλευμένων αμοιβών σε εργαζομένους, η αδυναμία ελέγχου των οικονομικών του
δήμου Παλαιάς Πεντέλης λόγω της έλλειψης λογιστηρίου και διπλογραφικού συστήματος και τα
θετικά οικονομικά στοιχεία του δήμου Νέας Πεντέλης, είναι σημαντικές διαφορές που εκφράζουν τις
υπάρχουσες νοοτροπίες των πολιτευτών και θα καθορίσουν σε ένα μεγάλο βαθμό την οικονομική
βιωσιμότητα του ενιαίου δήμου. Υπάρχει φόβος, ο νέος Δήμος που θα προκύψει να μπει σε καθεστώς
οικονομικής επιτήρησης. Αυτό τουλάχιστον προβλέπει ο Καλλικράτης για δήμους υπερχρεωμένους,
που κινδυνεύουν με πτώχευση.
Την ίδια ώρα, το μεγάλο οικολογικό έγκλημα που συντελέστηκε στο Πεντελικό με τις πυρκαγιές του
2007, και ιδιαίτερα του 2009, δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού σε κανέναν, αφού η ηγεσία του
ΣΠΑΠ, παρά τις πομπώδης διακηρύξεις για σχεδιασμό και επιχειρησιακή ετοιμότητα, αποδείχτηκε
κατώτερη των περιστάσεων.
Ταυτόχρονα, ένα από τα οράματα του συνδυασμού, είναι να πρωτοπορήσουμε στη ενεργειακή
επάρκεια του δήμου με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ). Η πολιτική αυτή θα αφορά κατ΄
αρχάς τα δημόσια κτίρια και υπαίθριους χώρους (φωτισμός, κ.λ.π.) αλλά επιθυμούμε να έχει και
προτρεπτικό χαρακτήρα προς όλους τους κατοίκους.
Πολίτες των Μελισσίων, της Νέας και Παλαιάς Πεντέλης
Όταν ο τόπος που μεγάλωσες ή επέλεξες να ζεις μεταλλάσσεται και από ήσυχο και ανθρώπινο
προάστιο γίνεται ολοένα και πιο απρόσωπος
Όταν όλοι μιλούν για την κλιματική αλλαγή αλλά στο βωμό του κέρδους οι ελεύθεροι χώροι
μειώνονται, η βιοκλιματική αρχιτεκτονική είναι ανύπαρκτη και το αυτοκίνητο παραμένει το
κύριο μέσο μεταφοράς
Όταν η ανάσα σου το Πεντελικό δάσος καίγεται και συγχρόνως δέχεται επιθέσεις από διάφορα
συμφέροντα
Όταν η Δημοτική αρχή σε αντιμετωπίζει με αλαζονεία ή με λαϊκισμό στα πλαίσια μιας
συναλλαγής που νιώθεις ότι σε ευτελίζει
Όταν κυριαρχεί η αδιαφάνεια και η αναξιοκρατία και η ποιότητα της ζωής συνεχώς
υποβαθμίζεται
Όταν η κάθε είδους επιλογές που σου παρουσιάζονται ως μονόδρομοι σε οδηγούν πάντα σε
αδιέξοδα
Τότε πρέπει να πάρεις την απόφαση να αντιδράσεις και να δράσεις.
Η ίδρυση της νέας δημοτικής κίνησης, η οποία αξιοποιεί την γνώση εκλεγμένων εκπροσώπων μας με πλούσια και διάφανη πολιτική εμπειρία και εμπλουτίζεται με δυναμικές και φρέσκιες ιδέες από νέους ανθρώπους, βασίζεται σε πέντε άξονες:
Άξονας 1ος: Στροφή στην οικολογικά βιώσιμη πολιτική με βάση τα δυναμικά χαρακτηριστικά του νέου Δήμου, τη διαφάνεια στις αποφάσεις και τη λογοδοσία
Άξονας 2ος: Προστασία και ανάδειξη του ορεινού όγκου της Πεντέλης και του δασικού του χαρακτήρα από κάθε μορφής συμφέροντα και παρεμβάσεις (οικοδομικοί συνεταιρισμοί, Εκκλησία,
αυτοκινητόδρομοι)
Άξονας 3ος: Κοινωνική Πολιτική ανακούφισης των ασθενέστερων με δράσεις μείωσης του κόστους ζωής και παράλληλη βελτίωση της ποιότητας
Άξονας 4ος: Οργανωτική ανασυγκρότηση των υπηρεσιών του δήμου για την επιτυχία των παραπάνω αξόνων
Άξονας 5ος: Ενεργή συμμετοχή των πολιτών
Στο πλαίσιο αυτό για την λειτουργία του νέου Δήμου προτείνουμε επιγραμματικά:
• Επανεξέταση όλων των κονδυλίων που διατίθενται για έργα στην βάση της χρηστής
διαχείρισης και της δραστικής μείωσης του κόστους
• Προώθηση αμεσοδημοκρατικών θεσμών των πολιτών στον προγραμματισμό του μέλλοντος
του δήμου, με παράλληλη διάθεση πιστώσεων για αξιοποίηση ανά γειτονιά (συμμετοχικός
προϋπολογισμός)
• Ανάπτυξη πολιτικών για παροχή υπηρεσιών που θα διατίθενται δωρεάν
• Διαμόρφωση ενός σαφούς πλαισίου σταθερών εργασιακών σχέσεων, για να σταματήσουν οι
ομηρίες και οι αθλιότητες των πελατειακών εξαρτήσεων
• Την αξιοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την χρησιμοποίηση καθαρών μορφών
ενέργειας με στόχο την μείωση των ρύπων και την σπατάλη φυσικών πόρων
• Την ανάπτυξη της ανακύκλωσης - κομποστοποίησης με καθολικό τρόπο στον Δήμο
• Την διεκδίκηση και διατήρηση των ελεύθερων χώρων (ΝΙΕΘ, Εξοχών Χωροφυλακής,
Παπαδημητρίου κ.ά)
Συμπολίτισσες και συμπολίτες,
Η συμμετοχή στα κοινά ενός τόπου είναι από μόνη της πράξη ευθύνης.
Ξεκινάμε μια νέα προσπάθεια.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες για ότι έχει
συμβεί.
Υπερασπιζόμαστε την πολιτική με πρωταρχικό στόχο τις ανάγκες και τα συμφέροντα των πολιτών και
όχι οργανωμένων συμφερόντων.
Σας καλούμε να συμμετάσχετε ζητώντας την ενεργό στήριξή σας.
Σας ανοίγουμε μια προοπτική βασισμένη στις αρχές της δημοκρατίας, της διαφάνειας, του
πλουραλισμού και της αποτελεσματικότητας, συνδυάζοντας τη συλλογικότητα με την ατομική ευθύνη
στην λειτουργία και δράση.
Ας γίνουν οι δημοτικές εκλογές υπόθεση των πολιτών και η ψήφος η απάντησή μας.
Ας γίνει εντέλει η «Πεντέλη εν δράσει»

Οι πολιτικές ευθύνες για την οικονομική κρίση

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
Το σοκ από τα οδυνηρά μέτρα περικοπών φαίνεται ότι προσωρινά έχει παγώσει τη συζήτηση για το τι μας έφερε στο σημείο αυτό.
Η όποια αναζήτηση ευθυνών θα περιοριστεί στην αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων, την αύξηση του δημόσιου χρέους και τη διαμάχη για το αν η διερεύνηση θα έχει αφετηρία το 2004 ή το 1980.
Μια οικονομία με ημερομηνία λήξης...
Αυτό όμως που έφερε την Ελλάδα σε πολύ δυσκολότερη θέση από άλλες χώρες, δεν είναι μόνο το δημοσιονομικό πρόβλημα, αλλά και η κατάσταση της «πραγματικής οικονομίας».
Με συναίνεση όλων των κυβερνήσεων της τελευταίας 15ετίας και με ευρύτατη κοινωνική αποδοχή, είχε οικοδομηθεί μια ανάπτυξη σχεδόν χωρίς παραγωγικό αντίκρισμα, βασισμένη στην αέναη διόγκωση της ιδιωτικής κατανάλωσης. Η τελευταία τροφοδοτήθηκε:
*Με εύκολο χρήμα από χρηματιστήριο, αξίες ακινήτων, μαύρη εργασία μεταναστών, αδιαφάνεια στα δημόσια έργα και τις προμήθειες του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
*Με υπερχρέωση των πολιτών στις τράπεζες.
*Τελικά, με περαιτέρω υπερδιόγκωση του δημόσιου χρέους.
Γύρω από επιλογές όπως τα Μεγάλα Εργα ως αυτοσκοπός, οι Ολυμπιακοί του 2004, οι παράλογοι εξοπλισμοί και ο οικοδομικός οργασμός, οικοδομήθηκε μια ολόκληρη οικονομία με ημερομηνία λήξης, την κατάρρευση της οποίας πληρώνουμε ήδη πανάκριβα. Σε συνθήκες πολυετούς ανάπτυξης με ρυθμούς της τάξης του 4%, αγνοήθηκε ακόμη και η ανάγκη για φορολόγηση των ευνοημένων της εποχής, ώστε να συγκρατηθεί τουλάχιστον σε λογικά επίπεδα το δημόσιο χρέος. Αντίθετα μάλιστα, φαίνεται ότι επί Ν.Δ. χαλάρωσαν μέχρι και οι «τρέχοντες» φορολογικοί έλεγχοι.
Παράπλευρες απώλειες ήταν η απαξίωση των συλλογικών αγαθών, η επικράτηση του καταναλωτισμού και η περιθωριοποίηση όσων «δεν έχουν», τα κύματα ακρίβειας, η επέκταση της διαφθοράς. Χειρότερο ίσως από όλα ήταν η άτυπη σύνδεση της ποιότητας ζωής με την αγοραστική δύναμη, στοιχείο που δημιουργεί κοινωνικούς αποκλεισμούς και που σε συνθήκες λιτότητας απειλεί να μας κάνει διπλά φτωχούς.
...Και μια ιδιότυπη ομηρεία
Τώρα που η ιδιωτική κατανάλωση προσγειώνεται ανώμαλα, η κατάρρευση του οικονομικού αυτού μοντέλου απειλεί να πλήξει την οικονομία ακόμη πιο καίρια από ό,τι το έλλειμμα και τα spread. Το απότομο «ξεφούσκωμα» της σημερινής οικονομίας υπηρεσιών, με τη μείωση της αγοραστικής δύναμης της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, οδηγεί σε εκρηκτικό σημείο όχι μόνο την ανεργία και την ύφεση, αλλά και το ίδιο το δημόσιο έλλειμμα το οποίο τα μέτρα λιτότητας επιχειρούν να περιορίσουν.
Η ελληνική κοινωνία είναι σήμερα όμηρος των συνεπειών μιας πολιτικής που ακολούθησαν με συνέπεια και τα δύο μεγάλα κόμματα, τόσο κατά την άσκηση της εξουσίας, όσο και από τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Συμμέτοχος υπήρξε ώς ένα βαθμό και η Αριστερά, που ουσιαστικά περιορίστηκε να διεκδικεί μεγαλύτερο εκδημοκρατισμό της κατανάλωσης. Είναι όμως απολύτως βέβαιο ότι καμιά κοινοβουλευτική φωνή δεν θα ζητήσει πολιτικές ευθύνες για όλα αυτά, καθώς η ευθύνη διαχέεται στο σύνολο του πεντακομματικού συστήματος που ελέγχει την πολιτική ζωή και το δημόσιο διάλογο.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίναμε επίμονα το αδιέξοδο ήδη από το 2003, όμως η τωρινή επιβεβαίωση έχει οδυνηρή γεύση. Ζητούμενο είναι πλέον να βάλουμε την οικονομία σε άλλη βάση, με ένα συνολικό σχέδιο εξόδου από την κρίση που θα οικοδομεί ταυτόχρονες απαντήσεις για την οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική διάσταση. Μπορεί όμως το πολιτικό σύστημα που μας έφερε στο σημείο αυτό, να σχεδιάσει και να προωθήσει μια τέτοια διέξοδο;
Ο Γ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ είναι μέλος
της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων.
http://neopenteliotis.blogspot.com/2010/09/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου